Δικαστικά Έξοδα: Προϋποθέσεις απόδοσης, αποδοτέα και μη αποδοτέα έξοδα, περιπτώσεις υπερβολικής πρόνοιας και εφαρμογή του άρθρου 190 ΚΠολΔ για την εκκαθάριση - ΜΠρΑθ 1/2025

Ακολουθεί ένα απόσπασμα από δικαστική απόφαση που πραγματεύεται το ζήτημα των δικαστικών εξόδων σύμφωνα με τον Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας. Η απόφαση αναλύει τις νομοθετικές διατάξεις που διέπουν την απόδοση των δικαστικών εξόδων (άρθρα 176 επ. ΚΠολΔ), τις κατηγορίες εξόδων που περιλαμβάνονται στα αποδοτέα δικαστικά έξοδα (άρθρο 189 παρ. 1 ΚΠολΔ), μερικές περιπτώσεις εξόδων που δεν αποδίδονται και την εφαρμογή των ανωτέρω διατάξεων σε συγκεκριμένη υπόθεση, με αναλυτικό υπολογισμό των αποδοτέων εξόδων και αιτιολόγηση της απόρριψης συγκεκριμένων κονδυλίων λόγω "υπερβολικής πρόνοιας".

Περαιτέρω και σχετικά με τα δικαστικά έξοδα και τον παρατιθέμενο στις προτάσεις της ενάγουσας πίνακα εξόδων λεκτέα τα ακόλουθα: Οι διατάξεις των άρθρων 176 επ. του ΚΠολΔ προσδιορίζουν ειδικώς τις προϋποθέσεις, καθώς και την έκταση της αξίωσης απόδοσης στο διάδικο όσων εξόδων συνδέονται με τις δαπάνες, στις οποίες αυτός υποβλήθηκε εξαιτίας της εκ μέρους του, ενώπιον των πολιτικών δικαστηρίων, άσκησης του δικαιώματος παροχής δικαστικής προστασίας και, επιπλέον, μέσω των ανωτέρω ρυθμίσεων καθορίζεται η διαδικασία εκκαθάρισης και επιδίκασης των σχετικών χρηματικών ποσών, κατά τρόπον ώστε να αποκλείεται η θεμελίωση σε άλλους κανόνες του ουσιαστικού δικαίου αντιστοίχων απαιτήσεων αποζημίωσης, η ικανοποίηση των οποίων θα επιδιωχθεί αυτοτελώς με αγωγή. Στα δικαστικά έξοδα που αποδίδονται στο διάδικο που νίκησε, εις βάρος του ηττωμένου, με τον οποίο, σημειωτέον, εξομοιώνεται και ο διάδικος που παραιτείται από το δικόγραφο της αγωγής του (ΑΠ 1034/2012 ΤΝΠ «ΝΟΜΟΣ»], περιλαμβάνονται, μεταξύ άλλων, σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 189 παρ. 1 του ΚΠολΔ: α) τα τέλη χαρτοσήμου για τη σύνταξη των δικογράφων και τη διενέργεια των διαδικαστικών πράξεων, β) το τέλος δικαστικού ενσήμου, γ) η αμοιβή των δικηγόρων ή άλλων δικαστικών πληρεξουσίων και των δικαστικών υπαλλήλων, δ) τα ποσά που καταβάλλονται στους μάρτυρες για έξοδα και αποζημίωση, καθώς και στους πραγματογνώμονες για έξοδα και αμοιβή, ε) τα ποσά που καταβλήθηκαν για την προσαγωγή άλλων αποδεικτικών μέσων, καθώς και τα έξοδα ταξιδιού και αλληλογραφίας που κατέβαλε ο διάδικος για να εμφανιστεί στη δίκη. Αντιθέτως, δεν αποδίδονται τα έξοδα που έγιναν: α) από απείθεια, απροσεξία ή σφάλμα του ίδιου του διαδίκου και β) από υπερβολική πρόνοιά του (ΑΠ 55/2023, ΑΠ 1495/2009, ΜΕφΑθ 484/2024, ΜΕφΔωδ 228/2023, ΜΕφΔωδ 195/2020, ΜΕφΠειρ 672/2015, ΜΕφΠειρ 190/20Ι3.ΤΝΠ «ΝΟΜΟΣ»).

Στην προκείμενη περίπτωση, η εναγομένη πρέπει να καταδικαστεί στα δικαστικά έξοδα της ενάγουσας, λόγω της ήττας της, σύμφωνα με τα ειδικότερα διαλαμβανόμενα παρακάτω και στο διατακτικό (άφ9ρα .106, 176, 189 παρ. 1 και 191 ΚΠολΔ), λαμβανομένου υπόψη για τον καθορισμό του ύψους τους και του καταλόγου των εξόδων που υπέβαλε η ενάγουσα παραδεκτά με τις προτάσεις της (άρθρο 190 ΚΠολΔ). Ειδικότερα, από τα αποδεικτικά μέσα, που αναφέρονται παραπάνω, πιθανολογείται (άρθρο 190 παρ. 3 ΚΠολΔ) ότι η ενάγουσα υποβλήθηκε σε έξοδα για σύνταξη αγωγής και προτάσεων [που ορίζονται, σύμφωνα με τον Κώδικα περί Δικηγόρων (άρθρα 63 παρ.1α και 68 παρ. 1) για τη σύνταξη της αγωγής και των προτάσεων σε ποσοστό 2% και 1% αντίστοιχα επί του αντικειμένου της διαφοράς όταν η αξία του αντικειμένου της αγωγής ανέρχεται σε ποσό μέχρι τις 200.000 ευρώ] ποσού 1.857,18 και 928,59 αντίστοιχα, για παράσταση του πληρεξούσιου δικηγόρου της ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου ποσού 268,00, για έξοδα επιδόσεων εξώδικης δήλωσης, αγωγής και κλήσης για ένορκη βεβαίωση (35+43+43=) 121,00 ε, για λήψη ένορκης βεβαίωσης 80,00 €, για έξοδα μεταφράσεων 160,00 €, για έξοδα διερμηνείας ενώπιον του Δικαστηρίου και κατά τη λήψη ένορκης βεβαίωσης 150,00 €, για ένσημα 7,00 € και για δικαστικό ένσημο 985,00 €. Δηλαδή, το συνολικό ύψος των δικαστικών εξόδων της ενάγουσας ανέρχεται στο ποσό των (1.857,18 + 928,59 + 268,00 + 121,00 + 80,00 + 160,00 + 150,00 + 7,00 + 985,00=)4.556,77 € και κατά παραδεκτή στρογγυλοποίηση 4.557,00 €, το οποίο και πρέπει να καταβάλει η εναγομένη. Όμως τα έξοδα μετάβασης του νομίμου εκπροσώπου της ενάγουσας . και της μάρτυρος . από τον- Καναδά στην Ελλάδα ποσού (1.550Χ2=)3.000 € καθώς και τα έξοδα διαμονής και διατροφής αυτών για δύο διανυκτερεύσεις στην Ελλάδα (250Χ2Χ2=) 1.000 € αποτελούν μη αποδοτέα έξοδα, όπως βάσιμα ισχυρίζεται η εναγομένη, καθόσον η προαναφερόμενη μετάβαση των άνω προσώπων στην Ελλάδα έγινε χωρίς να υπάρχει ανάγκη και από υπερβολική πρόνοια της ενάγουσας, σύμφωνα και με  όσα εκτέθηκαν στην αμέσως προηγούμενη νομική σκέψη, αφού ο μεν νόμιμος εκπρόσωπος της ενάγουσας είχε τη δυνατότητα να χορηγήσει έγγραφη εξουσιοδότηση στον δικηγόρο της για την εκπροσώπησή της στο δικαστήριο ενόψει και του ότι η προαναφερθείσα εξέτασή του στο ακροατήριο δεν έγινε σε εκτέλεση σχετικής διαταγής του Δικαστηρίου αλλά αυτός προσήλθε αυτοβούλως και ζητήθηκε η κατ' άρθρο 415 ΚΠολΔ εξέτασή του, η δε μάρτυρας ευχερώς μπορούσε να δώσει ένορκη βεβαίωση ενώπιον του προξένου της κατοικίας ή της διαμονής της, κατά τα οριζόμενα στην διάταξη του άρθρου 421 ΚΠολΔ και συνεπώς το περιλαμβανόμενο στον ως άνω πίνακα εξόδων αίτημα για την απόδοση στην ενάγουσα και των άνω δαπανών, συνολικού ποσού 4.000,00 €1 πρέπει να απορριφθεί.

info@goldenlex.gr 

+30 2102300877

Το περιεχόμενο αυτού του άρθρου είναι καθαρά ενημερωτικό και δεν αποτελεί νομική συμβουλή. Αν χρειάζεστε εξατομικευμένη νομική καθοδήγηση, μπορείτε να επικοινωνήσετε μαζί μας.